یک کارشناس مسائل دینی گفت: توکل و امید داشتن در تمامی امور زندگی، یکی از خصوصیات مهم و نقش آفرین امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش در نهضت عاشورا است. اصحاب امام در تمامی لحظات و در سخت‌ترین شرایط، امید و اتکای خود را از خداوند قطع نکردند و در برابر همه مصیبت‌ها و مشکلاتی که در کربلا به وجود آمد، استوار ایستاده و مقاومت کردند چون تکیه و امید بر خداوند داشتند. بنابراین توکل بر خدا، یکی از محبوب‌ترین و باارزش‌ترین خصوصیات انسانی، نزد پروردگار عالم است.
حجت‌الاسلام تاتلاری - کارشناس مسائل دینی و مذهبی- در گفت‌وگو با در خبرها در مورد اهمیت واقعه عاشورا و زمینه‌سازی آن برای ظهور گفت: از خصوصیات ممتاز یاران امام حسین علیه السلام، در کربلا که یکی از رموز برتری و موفقیت آنان در برابر دشمنان خدا است، توکل بر خدا است.
وی ادامه داد: اصحاب سیدالشهداء علیه السلام در تمامی لحظات و در سخت‌ترین شرایط، امید و اتکای خود را از خداوند قطع نکردند.آنان در برابر همه مصیبت‌ها و رنج‌ها و مشکلاتی که در سرزمین کربلا به وجود آمد، استوار ایستادند و مقاومت کردند چون تکیه و امید بر خداوند داشتند. توکل بر خدا، یکی از محبوب‌ترین و باارزش ترین خصوصیات انسانی، نزد پروردگار عالم است.
این کارشناس مسائل مذهبی خاطرنشان کرد: پیامبراعظم صلی الله علیه و آله و سلم در شب معراج عرض کرد «یا رب ای الاعمال افضل؟» خدایا کدام کار بندگانت بهتر است و نزد تو ارزش دارد؟، «فقال الله عزوجل: لیس شیءٌ عندی افضل من التوکل علی» خداوند فرمود: هیچ چیزی در نزد من بهتر از توکل بندگانم بر من نیست.
امید به پروردگار عامل موفقیت
حجت‌الاسلام تاتلاری تاکید کرد: لازمه‌ی موفقیت در هر کاری امید است. انسان اگر با امید و توکل، دست به کاری بزند و قدم در راهی بگذارد، به طور قطع موفق می‌شود. همه سختی و مشقت آن را می‌پذیرد و پشت سر می‌گذارد؛ چون امیدوار است، چون به پشتوانه‌ای محکم دلگرم است که یقین دارد، اگر زمانی لغزش و احتمال شکست هم وجود داشته باشد، از حمایتی قاطع و همه جانبه برخوردار است.
وی افزود: انسان اگر در کارها و اهداف خود، دلگرم و مطمئن به پشتوانه‌ای چون خداوند باشد، هیچ‌گاه ناامید و شکست خورده نمی‌شود. انسان با توکل بر پروردگار هرگز دلسرد نخواهد شد. حضرت سیدالشهداء علیه السلام روز عاشورا وقتی مقابل لشکر کوفه قرار گرفت، ناامید و دلسرد نشد که ما هفتاد و دو نفر هستیم و آنان سی هزار نفر، ما تشنه ایم و آنان سیراب، ما غریب و تنهاییم و آن‌ها حمایت کوفه و شام را دارا هستند. بلکه امام حسین علیه السلام با خدای خویش مناجات کرد «اللهم انت ثقتی فی کل کرب و رجائی فی کل شدّة» بارالها تو تکیه گاه من در هر اندوه هستی و امیدم در هر سختی می باشی.
این کارشناس مسائل مذهبی بیان کرد: از طرفی هم یکی از عوامل شکست فرد در زمینه‌های گوناگون،عدم وجود تکیه گاهی مستحکم و امیدواری در زندگی است، اینکه در دشوارترین شرایط به پشتوانه‌ای مطمئن دلگرم باشد تا تحت هر شرایطی وی را مورد حمایت خویش قرار دهد. از این رو قرآن کریم برای اینگونه افراد راهکاری مناسب ارائه می‌دهد «و من یتوکل علی الله فهوَ حسبهُ» هرکس بر خدا توکل کند، او برای وی بس است.
حجت‌الاسلام تاتلاری ادامه داد: لقمان حکیم به فرزندش نصیحت می‌کرد و می‌گفت «یا بنی، توکل علی الله ثم سل فی الناس من ذا الذی توکل علی الله فلم یکفه» ای پسرم، به خدا توکل کن سپس از مردم بپرس: کیست که به خدا توکل کرده ولی خدا او را کافی نبوده است؟، هرکس که در تمامی امور زندگیش به خداوند تکیه کرد و امیدوار شد، از همه کس و همه چیز بی‌نیاز می‌شود. دیگر از هیچ کس و هیچ چیز ترس و هراس ندارد، چون خدا دارد. و این توکل و امید بر خداست که به یاران امام حسین علیه السلام اعم از پیر و جوان و نوجوان، شجاعت، دلیری و بی باکی از دشمن را می‌دهد.
توکل رمز پیروزی در کربلا
وی با اشاره به بخشی از واقعه عاشورا یادآور شد: عمرو بن جناده انصاری، یازده سال بیشتر ندارد و با پدر و مادرش به یاری سیدالشهداء علیه السلام شتافته است. وقتی پدرش به شهادت رسید، بعد از دقایقی محضر امام آمد و عرض کرد: یا اباعبدالله علیه السلام به من هم اذن جهاد می‌دهی، تا جانم را در راه خدا و امامم فدا کنم و با خونم از اسلام و خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دفاع کنم؟ امام حسین علیه السلام فرمود: پسرم، پدر تو دقایقی قبل به شهادت رسیده است. مادرت داغدار می‌باشد و دیگر طاقتت داغ فرزندش را ندارد. برو و در کنار مادرت بمان این نوجوان دلیر عرض کرد: آقا جان یا اباعبدالله إنّ امی امرتنی به خدا مادرم به من دستور داده که جانم را فدایت کنم. مادرم گفت: عمرو، درست است که پدرت به شهادت رسیده، اما عزیز زهرا علیها السلام هنوز به یار و یاور نیاز دارد. مبادا تو باشی و حسین علیه السلام غریب و تنها بماند. این نوجوان یازده ساله، وقتی قدم به میدان جنگ گذارد، بدون هیچ ترسی از خیل دشمن رجزی مردانه سر داد:
امیری حسین و نعم الامیر ... سرور فؤاد البشیر النذیر
علی و فاطمه و الداه ... فهل تعلمون له من نظیر
امیر من حسین است و چه نیکو امیری ... سرور قلب پیامبر بشارت دهنده و انذار کننده
علی و فاطمه پدر و مادر اوست ... آیا برای او همانندی می‌دانید
چه عاملی این شجاعت و بی باکی را در نوجوانی یازده ساله ایجاد می‌کند؟ امید و اتکاء به خداوند است که این دلیری و موفقیت را به ارمغان می‌آورد.
دلگرمی به خدا، مانع دلسردی در برابر دشمن
این کارشناس مسائل دینی بیان کرد: خداوند به پیامبرش می‌فرماید «فإن تولوا فقُل حسبی الله لا اله الا هوَ علیه توکلتَ و هو رب العرش العظیم» پس ای رسول، اگر مردم از تو روی گردانیدند، بگو خدا مرا کفایت می‌کند که جز او خدایی نیست من بر او توکل کرده ام و او صاحب عرش بزرگ است.
حجت‌الاسلام تاتلاری ابراز کرد: این دقیقاً همان کاری است که اباعبدالله الحسین علیه السلام و یارانش در کربلا انجام دادند. با آنکه اکثر کسانی که روزی از او حمایت کردند، نامه نوشتند و با نماینده‌اش مسلم بن عقیل بیعت کردند «و بایعه الناس حتی بایعه منهم ثمانیهَ عشر الفا» و مردم با او (مسلم بن عقیل) بیعت کردند تا اینکه هجده هزار نفر بیعت کردند، اما در کربلا از او دست کشیده‌اند، عهدشکنی و بی‌وفایی کرده‌اند و به این هم اکتفا نکرده و شمشیر به رویش کشیدند اما برای امام و یارانش هیچ اهمیتی ندارد و خللی در اراده و هدف آنان ایجاد نمی‌کند.
وی افزوزد: سیدالشهداء علیه السلام با خدای خویش نجوا می کند «إنهم کذبونا و خذلونا» آنان ما را تکذیب کردند و بی‌یار و یاور گذاردند. اما هراسی نیست چون «انت ربنا علیک توکلنا و الیک انبنا و الیک المصیر» تویی پروردگار ما و توکل ما بر تو است و فقط به تو توسل و إنابه می‌کنیم و بازگشت همه به سوی تو خواهد بود. توکل و امید داشتن در تمامی امور زندگی، یکی از خصوصیات مهم و نقش‌آفرین امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش در نهضت عاشورا است.
تکیه به پشتوانه‌ای جز خدا، عامل سقوط و تباهی
این کارشناس مسائل مذهبی بیان کرد: حال شاید این سؤال برای ما پیش بیاید که دلگرمی به هر پشتوانه‌ای و به هر تکیه گاهی، ارزشمند است؟ توکل به هرکسی، باعث موفقیت و سربلندی فرد می‌شود؟ در پاسخ باید گفت: خیر، توکل به کسی که خود نیازمند اتکاء است، امیدواری به پشتوانه‌ای که خود از لغزش و شکست مصون نیست و نیاز به دلگرمی دارد، روا نیست کسانی که به دنبال موفقیت و سربلندی، عزت و امیدواری از راهی و کسی به غیر از خدا هستند، هیچ گاه به مقصود خود نمی‌رسند. رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله می‌فرمایند «لا تتکل الی غیرالله فیکلک الله الیه» به کسی غیر از خدا تکیه نکن که خداوند تو را به او وا می گذارد.
حجت‌الاسلام تاتلاری تصریح کرد: کوفیان و عمر بن سعد به عبیدالله ابن زیاد و یزید توکل کردند و امیدوار شدند و برای به دست آوردن جایزه‌ی وعده داده شده به مقابله با امام زمانشان پرداختند. پسر سعد برای رسیدن به ریاست و حکومت ری به دعوت سیدالشهداء علیه السلام پاسخ منفی داد و از هیچ جنایتی فروگذار نکرد تا با تکیه به وعده‌های ابن زیاد به حکومت و ریاست دست یابد. از این رو تیر به چله کمان می‌گذارد و خیام امام حسین علیه السلام را نشانه می‌گیرد و فریاد می‌زد «اشهدوا لی عند الامیر انی اول من رمی» به نزد امیر گواهی دهید که من اولین تیرانداز بودم. اما نه تنها به حکومت ری نرسید بلکه هم در دنیا و هم در آخرت دچار ذلت و تباهی شد و مصداق این آیه قرآن کریم قرار گرفت که «خسرَ الدنیا و الآخره ذلک هوَ الخسران المبین» هم دنیا را از دست داده و هم آخرت را و این همان زیان آشکار است.
ایستادگی یاران سیدالشهداء علیه السلام با توکل بر خدا
وی اظهار کرد: حماسه‌سازان عاشورا امیدوار به عنایت پروردگار خویش، مطمئن و ثابت قدم ایستادگی می‌کنند و با تکیه بر خداوند به جنگ با دشمنان الهی می‌روند.
این کارشناس مسائل مذهبی اضافه کرد: ابن ابی الحدید معتزلی، نقل می‌کند که پس از واقعه عاشورا به یکی از لشکریان کوفه گفتند: چرا در کربلا اینقدر دست به جنایت زدید و به این شدت با امام حسین علیه السلام و یارانش مقابله و برخورد کردید؟ آخر سی هزار نفر برای هفتاد و دو نفر؟ آن شخص در جواب گفت «لو شهدت ما شهدنا لفعلت ما فعلنا» اگر تو هم با ما بودی و می‌دیدی آنچه که ما دیدیم همان کاری را که ما کردیم تو نیز انجام می‌دادی!.
حجت‌الاسلام تاتلاری گفت: آن فرد در ادامه گفته بود: آنان، شیران بیشه‌ی روزگار بودند که از هیچ کس و هیچ چیز هراسی نداشتند. «تلقی انفسها علی الموت لا تقبل الامان و لا ترغب فی المال» کسانی بودند، از جان گذشته و مهیای مرگ، نه امان می‌پذیرفتند و نه به مال دنیا علاقه‌ای نشان می‌دادند. اگر ما از آن‌ها غافل می‌شدیم و فرصت می‌دادیم، جان تمام سپاهیان را می‌گرفتند و احدی را باقی نمی‌گذاشتند.
انتهای پیام
