گروهی از محققان پژوهشگاه بین‌المللی مهندسی زلزله و زلزله شناسی، اتصالاتی را طراحی کردند که می‌توان با استفاده از آن، سازه‌هایی که در زمان زلزله، آسیب دیده‌اند را به طور موقت پایدار کرد تا در زمان مقتضی نسبت به بازسازی آن اقدام شود.
دکتر فریبرز ناطقی الهی، مجری این پروژه و عضو هیات علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله در گفت‌وگو با در خبرها ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: زمانی که زلزله‌ها به ویژه در شهرهای بزرگ رخ می‌دهند،به دلیل وجود ساختمان‌های متعدد، تعداد زیادی از آنها که شرایط ناپایداری دارند، فرو می‌ریزند. در حالی که بسیاری از این سازه‌ها برای بازسازی باید به طور کامل تخریب شوند، در مقابل،می‌توان یکسری از سازه‌ها را با تمهیدات ساده مقاوم سازی کرد.
وی ادامه داد: در این میان در مورد سلامت تعدادی از ساختمان‌ها نیز نمی‌شود در کوتاه مدت تصمیم گیری کرد ولی با توجه به اینکه پسلرزه‌های دیگری، منجر به آسیب به این سازه‌ها می‌شود، ممکن است تبدیل به یک خطر بالقوه برای مردم شود. در خصوص این سازه‌ها به طور جدی بحث نشده است.
ناطقی الهی اظهار کرد: بر این اساس ما تحقیقاتی را در پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، با هدف مقاوم سازی این سازه‌ها در شهرهای بزرگ آغاز کردیم؛ چرا که در شهری مانند تهران در صورت رخداد زلزله بزرگ، تعداد زیادی ساختمان بر اثر زلزله خسارت می‌بینند ولی تخریب نمی‌شوند و نیاز است با استفاده از روش‌های ساده و ارزان قیمت، این سازه‌ها به پایداری حداقلی برسند تا در پسلرزه‌های احتمالی تخریب نشوند.
مجری طرح، به جزئیات این پروژه اشاره کرد و ادامه داد: در این طرح اتصالاتی را با بهره گیری از فناوری میراگر ها طراحی کردیم و بخش‌هایی از ستونی که در زلزله‌ای تخریب شده بود را با استفاده از این اتصالات، مقاوم سازی کردیم که نتایج به دست آمده مطلوب بوده است.
ناطق الهی، خاطر نشان کرد: با استفاده از این روش می‌توان در روزهای اولیه بعد از زلزله با هزینه‌های کمتری، سازه‌های آسیب دیده در زلزله را پایدار کرد تا در زمان مناسب، درباره آنها تصمیم گیری شود.
به گفته وی، با استفاده از این روش می‌توان به صورت موقت عمر ساختمان‌های حساس مانند بیمارستان‌ها و مخابرات که بر اثر زلزله دچار آسیب می‌شوند را ارتقاء داد تا عملکرد آنها تا معرفی سازه جایگزین حفظ شود.
این عضو هیات علمی پژوهشگاه بین‌المللی مهندسی زلزله و زلزله شناسی، جنس این اتصالات طراحی شده را از فولاد ویژه‌ای دانست و در طراحی آن از روش‌های میراگر فلزی استفاده شد و از این طریق جذب انرژی بالایی در این براکت‌ها ایجاد شده است.
وی در پایان با بیان اینکه ما در این پروژه از فلسفه میراگرها در طراحی براکت‌ها بهره بردیم، یادآور شد: مطالعات آزمایشگاهی این طرح به پایان رسیده و دستاوردهای قابل توجهی به همراه داشته است.
انتهای پیام
