یک دیپلمات پیشین کشورمان گفت: کشورهایی که به قطعنامه تعلیق عضویت روسیه در شورای حقوق بشر رای دادند به طور عمده مثل آمریکا، خودشان دستشان در مسایل نقض حقوق بشر آلوده است.
محسن پاک‌آیین در گفت‌وگو با در خبرها با اشاره به تعلیق عضویت روسیه در شورای حقوق بشر گفت: این اقدام به اتهام کشتار مردم شهر بوچا و با حمایت کشورهای غربی در شورای حقوق بشر سازمان ملل مطرح شده است. موضوعی که روس‌ها آن را تکذیب و صحنه سازی عنوان می‌کنند و هنوز برای مردم جهان حقایق این اتفاق مشخص نشده است.
وی درباره نهاد شورای حقوق بشر اظهار کرد: این نهاد معمولا با انگیزه‌های سیاسی و استانداردهای دوگانه درباره وضعیت حقوق بشر در کشورهای جهان قضاوت می کند و مواردی که در جهت قدرت های بزرگ و حامیان مالی سازمان ملل است بعضا تصمیم گیری می کند. سال‌هاست که چشم خود را بر روی جنایات رژیم صهیونیستی که نسل کشی می‌کند، بسته است و حاضر نیست آن را محکوم کند یا مجازاتی را علیه این رژیم وضع کند یا در هفت سال گذشته چشم خود را بر روی جنایت عربستان در یمن بسته است؛ رویکرد این شورا مشوق عربستان در قتل عام مردم یمن بوده است. هم‌چنین حدود بیست سال افغانستان توسط آمریکا و هم پیمانانش اشغال شد و به مراتب جنایاتی بدتر را از سوی آمریکایی‌ها شاهد بودیم ولی هیچ وقت این نهاد حقوق بشری سازمان ملل اقدامی علیه آمریکا مطرح نکرد، از این رو شورای حقوق بشر با انگیزه سیاسی تصمیم گیری می کند و نمی‌توان برای رای این شورا اهمیت زیادی قائل بود چون خودش متعهد به حفظ حقوق بشر در جهان نیست و بیشتر یک نهاد در خدمت آمریکا و غرب است.
سفیر سابق ایران در آذربایجان درباره رای منفی ایران به قطعنامه مذکور اظهار کرد: جمهوری اسلامی ایران به این قطعنامه رای منفی داد که معتقدم رای درست و کارشناسی بوده است، چرا که پشت این تصمیم را انگیزه‌های سیاسی می‌دانیم که از سوی بانیان این قطعنامه برای تحت فشار قرار دادن روسیه انجام دادند. ما به طور طبیعی مخالف استانداردهای دو گانه در قضاوت های بین المللی هستیم. ما نسبت به تروریسم و اشغال کشورها و برخورد دو گانه با با مساله حقوق بشر مخالفیم و رای ایران از این رو درست بوده است.
وی خاطرنشان کرد: روسیه البته اعلام کرده است که با وجود تعلیق عضویتش، تعهداتش را نسبت به حقوق بشر در جهان دنبال می کند اما واقعیت این است که اخراج یا تعلیق کشورها از شورای حقوق بشر دلیلی می شود که کشورها به تدریج نسبت به حقوق بشر در خود مسوولیتی را احساس نکنند. وقتی کشورها در این شورا هستند سعی می‌کنند محدودیت‌هایی را بپذیرند اما وقتی نیستند دیگر تعهدی ندارند. اگر این یک رویه شود که کشورها به دلایل سیاسی از شورا اخراج شوند شاهد آن خواهیم بود که مساله حقوق بشر به یک مساله خنثی تبدیل می‌شود و در واقع اعتباری در سطح بین‌المللی نداشته باشد.
انتهای پیام
